hi

Het was nipje boord of we waren nog niet in Wadi Rumgeweest.Rudi was ziek.

Maandag avondwerd hij met het uur zieker en zieker,en uiteindelijk kreeg 38,7graden koorts. Ik heb toen alle hens aan dek gehaald en hem volgestopt met medicijnen waarvan oa antibiotica (dank je Lise!) en na een moeilijke nacht bleek de grootste hindernis de volgende morgen genomen. Hij maakte nog niet de gewone plagende grapjes, maar dat nam ik er maar bij.

Dus wij weg naar Wadi Rum voor onze woestijntocht.

Ik snap niet dat Laurence(die van Arabia) hier wou vechten, ik zou hier gewoon elke dag opnieuw en opnieuw genoten heben van al het prachtige dat de natuur te bieden heeft. Achteraan in een open jeep hebben we de oranje woestijn, die met het dalen van de zon steeds roder werd, (omwille van het ijzerhoudende zand) doorkruist en dit tegen een schitterende azuurblauwe hemel.

De avond hebben we nog een traditionele maaltijd bij de Bedoeinen verorberd (klassiek in de grond klaargekookt) en dit onder een fantastische sterrenhemel, quasi niet bezoedeld door wat dan ook van licht van omliggende steden. Het was werkelijk een prachtige natuurdag.

Nu gaan we er even voor twee dagen tussenuit want we gaan nu echt plat op onze rug genieten van de Rode zee. Als je niets van ons hoord gedurende de volgende dagen betekent dit ofwel dat we afgedreven zijn en in Israel gevangen genomen zijn, ofwel dat we niet bijkomen van alle natuurpracht van koralen en vissen.

Salu