Hallo jullie daar

We zijn er geraakt ... in Damascus, de hoofdstad van Syrie. We hadden een heel gedoe verwacht met de autobus vanuitPalmyra , dit is toch een godgans verlaten stad midden in de woestijn, maar al bij al is het nog een leuke trip geweest van ongeveer 3 uur.

We zijn aan de praat geraakt met een Canadees-Japans koppel en een Noord Amerikaan. Verschillende mensen ontmoeten en ervaringen delen is een van de grote voordelen van backpacking. Ondertussen we al een heleboel toffe mensen ontmoet uit bijna alle werelddelen, spijtig genoeg ontbreekt zuid amerika nog, maar wie weet .... onze reis is nog niet gedaan.
Zo hebben we kennisgemaakt in Aleppo met een Duits koppel, welke we tot onze groot plezier terug gezien hebben in hotel aan de Krak des Chevalliers. Dit hotel lag god gans verlaten in een klein gat in Syrie en we dachten een heeeeel rustige avond te hebben maar we hebben toen nog uren kunnen bijpraten, over weetjes van Syrie en Jordanie. Vermits driemaal scheeprsrecht is hebben we ze vandaag terug gezien in Maaloula.
We hebben email adresssen uitgewisseld en hier zal hoogst waarschijnlijk een vervolg aan komen in Regensburg of OLV Waver.

Ondetussen zitten we zoals je weet in Damascus welke een immens fileprobleem heeft. Vanaf 12 uur 's middags kun je hier beter te voet gaan want dit is een stuk vlugger dan met de bus of auto. Wij proberen deze file te vermijden door ofwel 's morgens ofwel 's avonds de bus te nemen zodat we als openbaar vervoergebruikers hiervan iets minder last hebben. We durven nu al zonder overdrijven beweren dat we het busnet van Damascus beter kennen dan de toeristische dienst. (Echt waar!). Voor diegene die er nood zouden aan hebben: bus 15 rijdt van het noordelijke Pulmann busstation naar het centrum, bus 35 naar het noordelijke minibusstation en de rood-witte bus naar het zuidelijke busstation. Voila da's toch niet slecht he, en dit zonder dat we een woord arabisch kunnen lezen.

Damascus zelf is een veel leukere stad dan de overige steden die we in het binnenland al hebben bezocht. De mensen zijn duidelijk progressiever, iets wat je zeker aan de kledij van de vrouwen ziet. De aandachtige bloglezer weet onmiddellijk wat we hier bedoelen.

In Damascus hebben we in de grootste moskee ter wereld gezien, buiten die van Jeruzalem. Uiteraard moest Lut toen weer een aangepast kledingstuk aandoen (lees tentzak) om alle mogelijke blote lichaamsdelen te verbergen en geen rondingen te laten zien. In de moskee stikte het van Iraniers die dit blijkbaar in hun pakket van hun bedevaart naar Mekka meekrijgen.Vandaag hebben we Maloula bezocht. Daar hebben we een van de alleroudste nog bestaande kerk gezien van de wereld. Een klein charmante bidplaats volgehangen met mooie iconen, iets wat ongebruikelijk is voor de katholieke kerk. Alhoewel we hiervoor twee uur op en af hebben gereden, was dit echt de moeite waard. Trouwens tijdens dit rijden vermaken we ons met onze ipod en met een massa Sudoko's waar we stillaan echte kraks in worden.

Nu gaan we een hapje eten en vlug naar bed want morgen staat er weer iets heel moois op het programma en moeten we vroeg uit de veren.

Salukes van ons tweetjes